Oud doelman Arie den Hertog in het zonnetje gezet

Arie den Hertog is zeventig jaar lid van Excelsior. Ter gelegenheid hiervan werd de oud doelman van de Kralingers voorafgaand aan de wedstrijd tussen Excelsior en Almere City FC in het zonnetje gezet door voorzitter Cock van Zanten van Sportclub Excelsior en oud Excelsior-voorzitter Jaap Bontenbal. Den Hertog ontving onder meer een op canvas afgedrukte foto waarop hij in actie te zien is tijdens een wedstrijd van Excelsior.
Arie den Hertog speelde 280 wedstrijden in het eerste team van Excelsior. Hij maakte zijn debuut op 30 september 1951 in de thuiswedstrijd tegen VUC (1-2). Hij had zich in 1943 samen met zijn vriend Dick van den Polder aangemeld als lid van de Kralingse voetbalclub. In 1959 – hij had toen 213 wedstrijden achter zijn naam staan – stopte hij. Hij koos voor zijn maatschappelijke carrière. In het seizoen 1959- 1960 speelde hij geen wedstrijden, maar in 1960 keerde hij terug, om aan het eind van dat seizoen weer te stoppen.
In december 1961 keerde hij terug onder de lat. Het ging op dat moment niet goed met Excelsior en het was Dick van den Polder die het initiatief nam om Den Hertog te benaderen om terug te keren in het doel. Den Hertog stelde een aantal voorwaarden, want de studie die hij volgde voor zijn werkgever, bleef het belangrijkste. ,,Het voetbal moest mij niet te veel tijd gaan kosten’’, zei hij in 2004 in een interview met Pro Excelsior.
Op 17 december 1961 keerde hij terug in de basisopstelling van Excelsior in de thuiswedstrijd tegen Scheveningen Holland Sport (SHS). Toeval of niet, maar Excelsior won met 4-0. Den Hertog: ,,Het doel was om de verdediging beter te laten functioneren, want er was weinig vertrouwen. En dat ging goed. We wonnen van SHS en gingen daarna steeds beter spelen. Op een bepaald moment was er geen doorkomen meer aan. Dat was puur een kwestie van vertrouwen. Zelf hoefde ik niet op de voorgrond te treden. Ik wilde simpelweg zo min mogelijk fouten maken. Geen trucs of superduiken, maar gewoon mijn doel schoon houden.’’
,,Als jongentje van een jaar of acht, negen vroegen ze op straat altijd al of ik wilde keepen. Dat heb ik van mijn vader. Die was keeper in het aller eerste elftal van Celeritas – de voorloper van Feyenoord – dat aan de competitie deelnam. Ze speelden toen op het Afrikaanderplein. Ik had overigens ook wel graag willen voetballen, maar het is de vraag of ik dan het eerste elftal had gehaald. Tijdens partijtjes op de training speelde ik wel altijd voorin. Een goede keeper moet in mijn ogen ook kunnen voetballen.’’