De lessen van Playing for Success in het leercentrum van Stadion Woudestein worden onder meer verzorgd door een aantal enthousiast stagiairs. Eén van hen is Sabrine Aourarh (18). Zij volgt op het Albeda College de opleiding tot onderwijsassistente en loopt voor het tweede jaar stage bij Playing for Success (PfS).
Wow-factor
Sabrine zit in het derde en laatste jaar van haar opleiding en hierna gaat ze de Pabo doen. Ze vindt het leuk om voor de klas te staan en dus voelt ze zich thuis bij PfS. ,,School speelt een grote rol in de ontwikkeling van kinderen en ik vind het leuk om daar een bijdrage aan te leveren. Wat mij aanspreekt in PfS is de Wow-factor waarmee kinderen te maken krijgen. Het is onderwijs op een andere manier, met als pijlers motivatie, concentratie, zelfbeeld en samenwerken. Je merkt dat kinderen er echt een boost van krijgen.’’
Tranen
,,Er was eens een jongentje dat hier kwam met een erg negatief zelfbeeld en zonder zelfvertrouwen. Hij durfde amper iets te zeggen. Na twaalf weken bij ons, gaf hij staand op tafel een presentatie in aanwezigheid van een speler van Excelsior en alle ouders. Zijn moeder stond achterin met tranen in haar ogen. Zij had nooit gedacht dat haar zoontje dat zou durven. Het zijn vaak ‘vergeten’ kinderen, die in de klas minder aandacht krijgen. Hier leren ze spelenderwijs leren door middel van taal, rekenen en ICT. Je ziet kinderen groeien tijdens die twaalf weken en dat nemen ze vervolgens mee naar hun eigen school.’’
Samenwerken
,,Elke twaalf weken komen hier zestig, zeventig nieuwe kinderen. We werken met veel begeleiders en kunnen dus in kleine groepjes aandacht aan de kinderen besteden. Ze helpen ook elkaar, want samenwerken is heel belangrijk. Hetzelfde geldt voor de medewerking van de selectiespelers. Zij doen dat met veel enthousiasme. Ik heb ooit een jongentje gehad dat zo’n enorme fan van Jordan Botaka was. Ik heb toen gevraagd of Jordan naar boven wilde komen. Toen dat ventje hem zag, stonden de tranen in zijn ogen.’’
Huiskamersfeer
Toen ze met haar stage begon had Sabrine de keuze tussen Excelsior en Feyenoord. Ze koos voor Excelsior omdat ze benieuwd was hoe dit project bij een relatief kleine club zou verlopen. ,,Ik heb daar absoluut geen spijt van. Het team hier is ontzettend hecht en leuk om mee te werken. Niet alleen de mensen van PfS, maar iedereen binnen de club. Alle medewerkers van Excelsior zijn enthousiast. Er hangt een huiskamersfeer en ik vind het heel erg knap dat Excelsior op maatschappelijk gebied zo goed kan presteren.’’
Dubbel gevoel
Na het eerste jaar bij Excelsior, kreeg ze het aanbod om ook dit jaar op Woudestein stage te lopen. Die kans greep ze maar wat graag aan. Inmiddels is ze bezig aan het haar laatste tranche met kinderen. ,,Ik heb een dubbel gevoel’’, geeft ze toe. ,,Ik ben blij dat ik hier twee jaar goed heb gepresteerd, veel heb kunnen en mogen leren en mijn opleiding ga afronden. Aan de andere kant vind ik het heel jammer dat mijn stage er hierna opzit. Maar wie weet kan ik als ik straks op de Pabo zit nog een keer terugkeren.’’
