Lieve van Vliet (22) maakte deze zomer de overstap van het beloftenteam van Sparta Vrouwen naar Excelsior Rotterdam Vrouwen. Ze reist bijna dagelijks op en neer vanuit Zeeland, combineert voetbal, studie en werk, en onderzoekt waar haar plafond als speelster ligt.
Meestal reist Lieve van Vliet met de trein vanuit haar woonplaats Goes naar Rotterdam. Om half twee pakt ze in Zeeland de trein om precies twee uur later het terrein van SDV op te lopen, de accommodatie waar de Excelsior Vrouwen trainen. ,,Ik ben het gewend en in de trein kan ik wel het een en ander doen. Aan school werken, mijn telefoon bijwerken of slapen. Terug kijk ik vaak een serie, iets wat ik thuis op de bank ook zou doen. Dat is een soort rustmoment op de dag. Maar het is wel een hele reis.’’
De Zeeuwse middenveldster heeft het reizen ervoor over: ,,Als je in Zeeland woont, ben je gewend dat alles wat verder weg is’’, zegt zij nuchter. Bovendien is voetbal een belangrijk deel van haar leven. Reizen doet ze al een paar jaar, want hiervoor speelde ze in het beloftenteam van Sparta. ,,Ik voetbalde bij JVOZ, een voetbalopleiding in Zeeland waar Sparta mee samenwerkt. Toen die club met vrouwenvoetbal begon, ging bijna ons hele team naar Sparta. Het begon met één keer per week trainen, daarna twee keer en het eindigde met drie keer trainen en een wedstrijddag.’’
Toen Lieve vijf jaar was, maakte ze haar ouders duidelijk dat ze wilde voetballen. Zij hadden niet per se iets met voetbal en dachten dat het wel zou overgaan. ,,Maar ik was standvastig en ben gaan voetballen. Ik kwam bij de KNVB terecht en daar raadden ze me aan naar een club te gaan waar ze hoger speelden. Om mezelf te ontwikkelen ging ik daarom in de D’tjes naar Kloetinge, waar ik vijf jaar met jongens heb gespeeld. Daarna speelde ik een half jaartje in het eerste vrouwenteam van Oostkapelle en vervolgens belandde ik via JVOZ bij Sparta.’’
Na de eerste klasse en de hoofdklasse wilde Lieve weten waar haar plafond ligt. Daarom wilde ze naar de Eredivisie Vrouwen. Zo belandde ze bij Excelsior. Daar waren na het afgelopen seizoen flink wat sterkhouders vertrokken en moest opnieuw gebouwd worden. ,,Meestal word je als nieuwkomer meegenomen in een team, maar nu moest iedereen elkaar leren kennen. Er moest een heel nieuw team komen en dat ging met vallen en opstaan. Bij Sparta waren we gewend alles te winnen. Dat was mentaal wel even omschakelen.’’
Door corona had ze vorig jaar weinig wedstrijden gespeeld. Ook fysiek was het daardoor wennen, maar zij heeft haar plek gevonden: ,,Ik denk dat dit een goed niveau is voor mij. Het verschil met vorig jaar is groot en er zijn altijd dingen die beter moeten. Mentaal is dit anders dan ik gewend was. Er is meer druk, meer concurrentie, het is vermoeiender. Elke wedstrijd leer ik of kom ik dingen tegen waar ik op moet letten. Daardoor merk ik dat ik mezelf ontwikkel en beter word. Voor iemand die nieuw is op dit niveau heb ik ook al veel minuten gemaakt.’’
,,Van tevoren wist ik dat Excelsior niet om de bovenste plaatsen meespeelt, maar dat we na acht wedstrijden pas twee punten hadden, was wel vervelend. Je merkte aan het team dat we echt een overwinning nodig hadden. Gelukkig lukte dat tegen PEC Zwolle, dat was voor ons een belangrijke overwinning. Dat we gelijkspeelden tegen PSV en een punt hadden moeten pakken tegen Feyenoord, gaf al aan dat we het wel kunnen. We hebben een jong team met een aantal meiden die iets meer ervaring hebben. We moeten alleen minder goals tegen krijgen, maar ook zelf durven aanvallen.’’
De komende maanden combineert Lieve van Vliet het voetballen met het afronden van de master accountancy. Ook werkt ze enkele ochtenden per week bij DRV Accountants & Adviseurs in Goes, waar zij na haar stage is blijven hangen. ,,Het is best druk’’, geeft ze toe. ,,Gelukkig kan ik voor mijn werk kiezen voor thuis of op kantoor werken en hoef ik voor mijn studie alleen nog maar mijn scriptie te schrijven en niet vaak meer naar Tilburg.’’
Bovendien geeft voetballen haar energie. Zoals de thuiswedstrijd tegen PSV, waarin zij haar basisdebuut maakte en tekende voor de gelijkmaker. ,,Er waren behoorlijk wat mensen voor me komen kijken, omdat ik voor het eerst in de basis stond. Eerst scoorde Angela Versluis (die ook uit Zeeland komt) en daarna bleef het lang 1-2. Vlak voor tijd maakte ik de 2-2. Ik ben meer een controlerende middenvelder, maar mocht bij een corner mee naar voren. Ik was erg blij met dat doelpunt, vooral omdat we een punt pakten. Dat maakte die goal extra lekker!’’
Dit magazine werd eerder gepubliceerd in het Excelsior Rotterdam Magazine, december 2021
