Op 6 mei 2021 presenteerde Excelsior Rotterdam Thijs Dallinga als aanwinst voor het seizoen 2021-2022. Een jonge, talentvolle, gretige en leergierige aanvaller die als doelstelling had om zo veel mogelijk speelminuten te gaan maken. Ruim een half jaar verder is Dallinga topscorer van de Keuken Kampioen Divisie en een bekende naam voor iedere voetballiefhebber.
,,Hee Thijs, hoe gaat dat nou met die wedstrijdballen? Moet je die betalen of zo? Krijg je daar een tikkie voor?’’ Na afloop van de uitwedstrijd tegen Telstar dolde doelman Stijn van Gassel met Dallinga, die een rondje media moest maken na zijn vier doelpunten die avond. Het was de tweede keer dat hij de wedstrijdbal mee mocht nemen en een paar weken later ging uit Helmond een derde mee naar Rotterdam. In Helmond vestigde Dallinga bovendien een record. Nog nooit maakte een speler in de eerste zestien wedstrijden van de Eerste Divisie twintig doelpunten. Ook nu mocht hij voor de camera verschijnen. ,,Een mooi aantal’’, noemde hij zijn twintig goals, om vervolgens te benadrukken dat het altijd beter kan.
Deze instelling past bij Thijs Dallinga (21). Hij kwam naar Excelsior Rotterdam om zich te ontwikkelen en het plezier in het voetballen terug te vinden. Zijn ontwikkeling ging zo snel, dat hij meteen topscorer en beste speler werd van de eerste periode, een doelpuntenrecord bereikte en werd opgenomen in de voorselectie van Jong Oranje. ,,Het is snel gegaan en dat zorgt ervoor dat er veel aandacht is van de media’’, stelt hij nuchter. ,,Dat is natuurlijk leuk, vooral omdat het goed gaat. Aan de andere kant: als het slecht gaat, hoor je niks. Ook dat is de voetbalwereld.’’
Dallinga kende met Excelsior een vliegende start. Na de nederlaag in de openingswedstrijd tegen TOP Oss, knokten de Kralingers zich in de uitwedstrijd tegen Roda JC naar de eerste overwinning. Dallinga maakte in Kerkrade zijn eerste doelpunt van het seizoen. ,,Die wedstrijd tegen Roda JC was een omslagpunt. Na de nederlaag tegen TOP Oss hoopten we daar punten te halen, maar dat was meer hopen. Het ging goed en dat is belangrijk geweest voor hoe we nu draaien. Voor mezelf was het ook lekker dat ik daar scoorde. Als je bij een nieuwe club komt, wil je zo snel mogelijk een doelpunt maken. Anders wordt dat een dingetje. Heerlijk dus dat de bal die avond al in het mandje lag.’’
Geboren Groninger Thijs Dallinga speelde in de jeugdopleiding van FC Emmen en debuteerde daar ook in het betaalde voetbal. Uitgerekend toen FC Emmen promoveerde naar de Eredivisie, maakte de aanvaller de overstap naar FC Groningen. De club waar hij als kind met zijn vader op de tribune zat. Het werd een mindere periode, onder meer door veel blessureleed. Hij debuteerde nog wel in het eerste elftal, maar maakte naar zijn idee te weinig speelminuten. Daardoor stagneerde zijn ontwikkeling. Hij was het plezier in het voetballen kwijt. Daarom legde hij een nieuwe aanbieding van de club naast zich neer. Dallinga was toe aan een nieuw avontuur.
In een vroeg stadium toonde Excelsior belangstelling. ,,Ik wilde bij een club spelen die een bepaalde status en ambitie heeft in het profvoetbal. Ik wilde niet ergens zonder druk om de achttiende plek spelen. Dat was mijn belangrijkste voorwaarde. Het eerste gesprek met Ferry de Haan voelde meteen goed. Ik voelde vertrouwen en ik had meteen een klik met de trainer. Ze hadden echt een plan met mij. In de auto terug wist ik dat ik voor deze club wilde uitkomen. We waren daarna vrij snel mondeling akkoord. Ik heb niet gewacht op andere clubs, mijn gevoel zei gewoon dat dit het was.’’
Uiteraard overlegde hij eerst met zijn vriendin Liz. ,,Zij wist al vanaf het moment dat ik besloot niet in te gaan op de aanbieding van Groningen, dat onze toekomst niet daar zou liggen. We hebben het er samen veel over gehad en waren er dus op voorbereid. Zij was net klaar met haar studie. Ik woonde al op mezelf, maar zij nog niet. Dat was dus een stap. Maar tijdens de eerste lockdown waren we veel samen thuis. Dat ging goed, dus wat dat betreft was het geen issue. We hebben nu een heerlijk plekje in Nesselande. We wonen er samen met ons hondje en hebben het prima naar ons zin.’’
Bij Excelsior vond hij niet alleen het plezier terug, maar groeide hij uit tot topscorer van de Keuken Kampioen Divisie. ,,Het belangrijkste is dat ik weet waar ik naartoe werk’’, vindt hij zelf. ,,Je bent de hele week aan het trainen om vrijdag te spelen. Bij Groningen was ik geblesseerd, zat niet bij de selectie of mocht een kwartier of 20 minuten invallen. Je weet gewoon niet waar je naartoe werkt. Zoals het nu gaat, is zoals ik het voor ogen had. Je moet in een bepaald ritme komen om dingen te verbeteren. Natuurlijk had ik niet verwacht dat het zo snel zou gaan, maar mijn doel was wel om een completere spit te worden. Dat leer je door wedstrijden te spelen en veel beelden terug te kijken. Ik ben 21 dus nog lang niet uitgeleerd.’’
,,Dat ik een goede band heb met de staf en mijn teamgenoten is ook belangrijk. We werken keihard en willen dingen verbeteren. Als je daar alles voor doet en in wedstrijden ziet dat het werkt, dan stimuleert dat alleen maar extra. Het is sowieso een voordeel dat Marinus Dijkhuizen zelf spits is geweest. Daardoor heb ik een andere klik met hem. Hij weet hoe het werkt als spits. Als je een keer niet scoort, weet hij hoe je daarmee om moet gaan. Dat is niet anders nu ik al zo vaak heb gescoord. Ik heb altijd gezegd: ik ga niet elke week drie keer scoren. Er gaan ook wedstrijden komen waarin ik geen doelpunt maak. Natuurlijk is het nu allemaal hosanna, maar ik laat me niet gek maken.’’
,,Mijn plan is ook niet veranderd nu ik vaker heb gescoord dan verwacht. In de jeugd van FC Emmen maakte ik altijd veel doelpunten, maar bij Groningen was dat wat minder. Ik heb daar met de Jongploeg in een amateurcompetitie gespeeld en daar voelde ik me niet lekker. Die tijd bij Groningen was minder, maar spijt heb ik nooit gehad. Die periode heeft me gemaakt tot de persoon en speler die ik nu ben. Bovendien krijgt iedere speler in zijn carrière te maken met een mindere periode. Dan kun je die maar beter zo vroeg mogelijk hebben. Frustrerend was het wel, want Groningen was mijn club. Ik heb in het eerste gespeeld, dat doel heb ik gehaald. Maar het was te weinig, vind ik.’’
Bij Groningen hoorde hij soms zeggen dat hij te licht was. Diezelfde fans zeggen nu: hoe hebben ze die spits kunnen laten gaan? ,,Zo werkt het nu eenmaal’’, stelt Dallinga. ,,Thuis tegen Almere City miste ik de kans op 4-1 en stond het even daarna ineens 3-4. Tuurlijk word je daarop aangekeken, dat weet je. Maar ik ben ook maar eens mens, kan niet elke kans afmaken. Als team zitten we sowieso in een wat wispelturigere fase, terwijl de verwachtingen nu hoger zijn dan in het begin. Daar moeten we mee om leren gaan. We zijn als team hoe dan ook lekker bezig en ik ben benieuwd waar dat toe gaat leiden. Mijn doelstelling is om in de Eredivisie te spelen, het liefst met Excelsior’’, besluit hij.
Dit magazine werd eerder gepubliceerd in het Excelsior Rotterdam Magazine, december 2021
