Excelsior sloot afgelopen zaterdag een zonnig jubileum-trainingskamp in Delden af. Met een goed humeur, gegroeid vertrouwen in het nieuwe seizoen en een verdienstelijke oefen-overwinning op Heracles. Hoofdtrainer Ruben den Uil blikt terug.
Het was een jubileum-trainingskamp in Delden…
‘We waren voor de 25e keer in Aparthotel Delden. We kunnen ons echt geen betere locatie wensen. Toen we de eerste keer gingen, was Adrie Koster hoofdtrainer. Nu is Adrie terug en Mirjam, de dame die het team destijds ontving, werkt er nog altijd. Dus we hebben haar samen een Excelsior-shirt gegeven. Met rugnummer 25 natuurlijk! Overigens vierde verzorger Mario Meijer ook een jubileum, want hij is er alle 25 keer bij geweest.’
Wat heeft het trainingskamp opgeleverd?
‘Alles waar ik op hoopte, zat erin. Saamhorigheid, verbinding, fijnslijpen van de manier waarop we willen spelen en een goede oefenwedstrijd. Dus daar zijn we heel tevreden over.’
Saamhorigheid?
‘Ja, haha, wij zijn naar een klimpark geweest, we hebben een voetbalquiz gedaan, een avond gesproken over de topsportcultuur in ons team, we hebben geweerwolfd. Maar zeker ook in de trainingen, soms twee per dag, en in de wedstrijd zijn we naar elkaar toegegroeid.’
Leverde de voetbalquiz nog nieuwe inzichten op?
‘Nou, de ploeg met Adrie Koster erin eindigde onderaan. Zij moeten deze week de hele ploeg én de staf op vis trakteren. Daar verheug ik me wel op!’
En de wedstrijd van 4 keer 30 minuten tegen Heracles?
‘We stonden na afloop met de hele ploeg in een rondje op het veld. Daar heb ik de aanvoerders gevraagd of zij wilden vertellen wat ze er van vonden. Ze waren beide erg enthousiast over de twee helften.
Wat ging er beter dan een week eerder tegen NAC?
‘De opbouw van achteruit verliep tegen NAC moeizaam, dat ging nu beter. Ik zal niet zeggen dat alleen lag aan een week trainen, want Heracles verdedigde meer in zone zodat we minder onder druk werden gezet. Maar we groeien daar wel in en vonden in elk geval vaker een goede oplossing.’
Was dat ook hét thema in de trainingen?
‘Daarin stonden onze aanvalspatronen centraal, vanaf de doeltrap tot op de helft van de tegenstander. Kijk, de kern daarvan is: er heeft altijd maar 1 speler de bal en de andere 10 dus niet. Die 10 moeten heel veel moeite steken in vrijlopen om aan de bal te komen.’
Zo simpel is het?
‘Ja, voetbal gaat in elk geval om eenvoudige dingen heel vaak goed doen. Dat is precies de basis waar we aan werken.’
